Podczas tworzenia aplikacji prędzej czy później pojawi się temat bezpieczeństwa. Musimy zastanowić się w jaki sposób chcemy chronić nasze zasoby oraz jaki typ uwierzytelniania wybierzemy. W dobie mikroserwisów nie jest to już takie proste jak w monolicie. Dziś wpis dotyczący podejścia Single Sign-On, zapraszamy!
Podczas przygotowania mojej prezentacji na SpreadIT, obracałem się wokół domeny związanej z mejlami. Ponieważ była to prezentacja o TDD, musiałem w jakiś sposób przetestować moją usługę do wysyłania mejli. Po wyszukaniu dostępnych rozwiązań postanowiłem wybrać bibliotekę GreenMail. Jest to prawdopodobnie jedyna biblioteka, która może być wykorzystywana jednocześnie do wysyłania jak i odbierania emaili.
Z każdym kolejny mikroserwisem testowanie naszej aplikacji staje się coraz bardziej trudne (w przypadku gdy są one ze sobą powiązane). Oczywiście możemy zamokować zachowanie innych serwisów korzystając na przykład z biblioteki WireMock, jednakże po wdrożeniu naszej aplikacji na produkcję okazuje się, że aplikacja nie integruje się poprawnie. A no właśnie, okazało się, iż mój serwis odpytywał zły endpoint, ale jak to możliwe, skoro wszystkie testy były uzależniająco zielone?
W poprzednim wpisie pokazałam jak zainstalować Neo4j. Teraz możemy spróbować napisać prostą aplikację z użyciem Spring Boot’a, która wykorzystuje bazę grafową Neo4j. Dzięki wykorzystaniu Spring Data otrzymujemy całą abstrakcję związaną z warstwą persystencji. Ponadto operacje CRUD’owe wywoływane są w taki sam sposób jak dla innych, znanych nam typów baz.
W poprzednim wpisie pokazywałem jak wykorzystać Hystrix’a jako jeden ze sposób realizacji wzorca Circuit Breaker. Pojawił się także wpis dotyczący dashboard’u, na którym wyświetlane były informacje dla danego Circuit Breaker’a. Niestety wadą tego rozwiązania było to, iż mieliśmy jeden dashboard per aplikacja, więc jeśli chcielibyśmy sprawdzać stan kilku Circuit Breaker’ów musielibyśmy przełączać się pomiędzy dashboardami.
Kolejny wpis na temat Hystrix’a, czyli biblioteki realizującej wzorzec CircuitBreaker. W poprzednim wpisie opisałem jak zaimplementować funkcjonalność Hystrix’a w naszej aplikacji. Dziś przedstawię wam projekt Hystrix Dashboard, na którym prezentowane są wyniki z naszych metod opakowanych w commandy Hystrix’owe.
FailFast to podejście, w którym w jak najszybszym czasie dostajemy informację o tym, że coś działa niepoprawnie. Jednym z rozwiązań realizujących tą technikę jest biblioteka Hystrix ze stajni Netflix’a. Swoje rozwiązanie realizują oni jako CircuitBreaker, czyli bezpiecznik, który jeśli dzieje się coś niepożądanego zostaje włączony.
W tym wpisie przedstawię wam jak zintegrować bezpośrednio naszą aplikację z RabbitMQ. Stosowanie kolejek w naszym ekosystemie ma wiele zalet. Dzięki zrównolegleniu pracy możemy w łatwy sposób skalować naszą aplikację. Jednocześnie wysyłając zadania na kolejkę powodujemy, iż nasz system staje się bardziej odporny, ponieważ zadania w pierwszej kolejności trafiają na kolejkę i zostaną z niej pobrane dopiero wtedy, gdy dostępni będą konsumenci tych wiadomości.
Jest to wpis dla osób, które chciałyby w szybki sposób uruchomić swoją aplikację Spring Boot’ową na Dockerze. Uruchamianie aplikacji na kontenerach ma wiele zalet, jedną z nich jest wspólne środowisko dla wszystkich developerów. Dzięki temu unikniemy “u mnie działa”. Jak uruchamiać aplikację na kontenerze? Odpowiedź we wpisie.
Service Discovery jest kolejnym mechanizmem wykorzystywanym w środowisku cloudowym. Najpopularniejsze implementacje tego mechanizmu to między innymi: Consul, Zookeeper czy Eureka ze stajni Netflix. Spring Cloud wykorzystał implementacje firmy Netflix i stworzył swój wrapper, który w bardzo szybki i łatwy sposób pozwala integrować się z całym stosem Spring Cloud.
